Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Το ΝΑΙ, το ΟΧΙ, το ΓΙΑΤΙ;


Μας λένε να απαντήσουμε με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ
Και όμως στα στα χείλη μας κρέμεται ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ;
Κανείς ποτέ δεν θα απαντήσει υπεύθυνα,
μόνοι μας σε ανύποπτη στιγμή
κάπου βαθιά στο χρόνο
ίσως καταλάβουμε
μακάρι να μην είναι πολύ αργά

Μας λένε ότι η αξιοπρέπεια χάνεται
στην ουρά για 60 ευρώ
μήπως όμως είχε χαθεί στον ΟΑΕΔ
1,5 εκατομμύριο ήδη περιμένουν
Μας λένε: “είναι ντροπή. Στριμώχνονται οι συνταξιούχοι για 120 ευρώ την εβδομάδα!”
και δεν ντρέπονται να πουν ότι σύντομα θα είναι το μισό μηνιάτικό τους
Μας λένε ότι αν αντιδράσουμε, δεν θα έχουν γάλα τα παιδιά μας
τα παιδιά μας όμως δεν θέλουν πια γάλα
τους αρκεί μόνο το παράδειγμα μας
και το βλέμμα του πατέρα
όταν μετά από χρόνια τον ρωτήσουν
τι είχε απαντήσει τότε, στα 2015

Μας λένε ότι θα χάσουμε τις καταθέσεις μας, τα σπίτια, τις μετοχές και τα οικόπεδά ΜΑΣ
και ξέρουμε, φοβούνται
πως αύριο απλώς
θα πάρουμε πίσω αυτά που έκλεβαν τόσα χρόνια
“νόμιμα”
τον κόπο μας
Ξέρετε, είναι πολλοί ακόμη που τρώνε με χρυσά κουτάλια
το αίμα και το σώμα μας

Αποφασίσαμε
Θα τραφούμε από την δουλειά μας
θα ζήσουμε από τη δουλειά μας
θα κάνουμε αυτόν το τόπο να ανθήσει ξανά
με την δουλειά μας
Αυτή είναι η μόνη αξία

Ο φόβος ανήκει πια στις “αγορές” 
Σε εμάς απόμεινε η τόλμη
Η τόλμη να συγκρουστούμε με τα λάθη
κυρίως τις παραλείψεις μας
τις λάθος ανοχές μας
όλα τα χρόνια

Θα πούμε λοιπόν, έστω και τώρα,
ένα μεγάλο ΟΧΙ
για τα μικρά μας ΟΧΙ που δεν είπαμε ποτέ
Θα έχει κόστος, τον πόνο της σύγκρουσης
μα θα αντέξουμε
γιατί είμαστε πολλοί
γιατί είμαστε μαζί
γιατί είμαστε ένα "εμείς"
και όχι πολλά "εγώ"

και δεν θα το χαρίσουμε σε καμία κυβέρνηση, 
(όπως νομίζουν οι αμέτοχοι)
δεν θα το αφήσουμε να γίνει
ένα ακόμη επιχείρημα σε ένα δείπνο εργασίας

είναι εντολή προς όλους, είναι υπόσχεση σε εμάς
και αρχή νέου αγώνα

Και τελικά, (αν το σκεφτεί απλά κανείς)
δεν είναι παρά μόνο, 
το βλέμμα ενός παιδιού στον ουρανό
που ακολουθεί για πάντα ένα μπαλόνι

και η ματιά ενός ανθρώπου ταπεινού
που όταν κάποτε σηκώνει το κεφάλι
είναι για να αντικρίσει τ' όνειρό του
και να μην το αφήσει να φύγει ποτέ πια
Ν.Μ.
2-7-2015




Bob Dylan




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πετάξτε το δικό σας μπουκάλι!

ΟΧΙ ΣΤΟ ΌΝΟΜΑ ΜΟΥ-Το ελάχιστο ανθρωπιστικό κόστος ενός ελάχιστου ανθρώπου

Το “ελάχιστο δυνατό ανθρωπιστικό κόστος” στο οποίο ελπίζει ο Πρωθυπουργός, όπως δήλωσε στην συνάντηση με τον ομόλογο του, σφαγέα Νετανιάχου...