Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Ας μιλήσουμε για το Σύνταγμα κύριε Σαμαρά...

Από το left.gr

Ας μιλήσουμε για το Σύνταγμα κύριε Σαμαρά...
Του Νίκου Μποσινάκου
Υπαλλήλου στο Υπουργείο Εργασίας, μέλος ΔΣ Συλλόγου Υπαλλήλων με την παράταξη Ανοικτή Συνέλευση Υπαλλήλων

Με πρόσφατη βαρυσήμαντη συνέντευξη του ο Πρωθυπουργός αποφάνθηκε ότι το Σύνταγμαεπιτρέπει τις απολύσεις.

Ας παραβλέψουμε ότι ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, αρμόδιος Υπουργός του, και πλήθος άλλων συνταγματολόγων, έχει αποφανθεί περί του αντιθέτου.(με άρθρο του στην Αυγή στις 18/4/2010)

Ας δεχτούμε ότι ο Πρωθυπουργός ...έχει πάντα δίκιο, ειδικά όταν αυτό υπαγορεύεται από τον κύριο Τόμσεν

Ας μιλήσουμε λοιπόν για το Σύνταγμα, κύριε Σαμαρά...
Επιτρέπει το Σύνταγμα την επιβολή κεφαλικού φόρου, την υπερφορολόγηση της μισθωτής εργασίας και της μικρής περιουσίας, την κατάργηση κοινωνικού χαρακτήρα φοροαπαλλαγών και την διατήρηση άλλων υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου;
Άρθρο 4 παρ.5. Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. 

Επιτρέπει το Σύνταγμα την ασυλία σε τραμπούκους, την ατιμωρησία ρατσιστών, τον εγκλεισμό  σε στρατόπεδα ανθρώπων που απλώς δεν έχουν νομιμοποιητικά έγγραφα, τα πογκρόμ και την στέρηση του δικαιώματος στην ιθαγένεια σε παιδιά που μεγαλώνουν, θέλουν και γίνονται Έλληνες ακόμη και αν εσείς και το Κράτος σας τελικά δεν βάλει τη σφραγίδα του;
 Άρθρο 6 παρ.2. Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Εξαιρέσεις επιτρέπονται στις περιπτώσεις που προβλέπει το διεθνές δίκαιο.

Επιτρέπει το Σύνταγμα τα βασανιστήρια και τους ξυλοδαρμούς κρατουμένων, την δημόσια διαπόμπευση συλληφθέντων, την ατιμωρησία αστυνομικών οργάνων που ξεσπούν με μανία σε δεμένους χειροπόδαρα ανθρώπους;
Άρθρο 7 παρ.2. Τα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση, βλάβη υγείας, ή άσκηση ψυχολογικής βίας, καθώς και κάθε άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απαγορεύονται και τιμωρούνται, όπως νόμος ορίζει.

Επιτρέπει το Σύνταγμα την βίαιη επίθεση των δυνάμεων ασφαλείας σε διαδηλωτές, την σύλληψη απλών διαδηλωτών, την ενοχοποίηση πολιτών με σακίδια και την ρίψη δακρυγόνων στο άμαχο πλήθος;
Άρθρο 11. παρ.1. Οι Έλληνες έχουν  το δικαίωμα  να συνέρχονται  ήσυχα   και χωρίς όπλα.

Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Ας μιλήσουμε για επίορκους κύριε Σαμαρά...




Η “καραμέλα” των επίορκων δημοσίων υπαλλήλων καλά κρατεί. Κυβέρνηση, κανάλια και οργανικοί διανοούμενοι διαμορφώνουν έντεχνα την διαβόητη Κοινή Γνώμη: «Απολύστε τους επίορκους. Πετάξτε στο δρόμο τους διεφθαρμένους Δημοσίους Υπαλλήλους».

Δεν μπαίνω στη λογική υπεράσπισης της "συντεχνίας" μου. Θεωρώ μάταιο να επιχειρηματολογήσω για το αυτονόητο της αναγκαιότητας πάταξης της διαφθοράς στο Δημόσιο, χωρίς ενοχοποίηση των πάντων. Οποιοσδήποτε μπορεί ακόμη να χρησιμοποιήσει το-έστω και λίγο, έστω και αδρανοποιημένο από το MEGA- μυαλό του μπορεί να αναλογιστεί ότι όπως παντού, έτσι και στον Δημόσιο Τομέα υπάρχει διαφθορά. Απλώς κάνεις ποτέ μέχρι τώρα δεν έδωσε ονοματεπώνυμο σε αυτήν την διαφθορά. Στον ιδιωτικό Τομέα, είναι συνήθως προς το συμφέρον του ιδιοκτήτη ή του διευθυντή μιας επιχείρησης να τιμωρήσει τον διεφθαρμένο υπάλληλο. Στο Δημόσιο, δυστυχώς ούτε ο ιδιοκτήτης (δηλαδή οι πολίτες, για να μην ξεχνάμε σε ποιον ανήκει το Δημόσιο), ούτε ο Δ/ντης (δηλαδή η εκάστοτε πολιτική ηγεσία) ενδιαφέρθηκε να φωτίσει τα σκοτεινά σημεία. Το αντίθετο: Οι περισσότεροι προτίμησαν και κέρδισαν από το σκοτάδι που επικράτησε παντού και τις συναλλαγές που αυτό διευκολύνει.

Είναι άλλο, ωστόσο, αυτή η διαπίστωση και άλλο η γενικευμένη σπίλωση του Δημοσιοϋπαλληλικού κόσμου, με προφανή σκοπό την δικαιολόγηση εμφανώς παράνομων και αντισυνταγματικών απολύσεων.

Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Η άγρια Δύση της Μανωλάδας


Τελικά, οι πάντα ...γλαφυροί σχολιαστές κάθε λογής Αριστεράς που κατηγορούσαν τις μνημονιακές κυβερνήσεις ότι επιβάλλουν το νόμο της ζούγκλας στην αγορά εργασίας, έπεσαν πολύ έξω. Οι συνθήκες εργασίας στην χώρα μας δεν ταιριάζουν στη ζούγκλα. Άλλωστε εκεί δεν υπάρχει καν η έννοια της ιδιοκτησίας ή της μισθωτής εργασίας.
Εδώ, και σε ότι αφορά την αγορά εργασίας, “ανήκομεν φυσικά εις την Δύσιν”.
Για την ακρίβεια στην Άγρια Δύση.

Η απόπειρα μαζικής δολοφονίας στη Μανωλάδα είναι η τραγική κατάληξη μιας ιστορίας που διαδραματίζεται σε πάρα πολλούς εργασιακούς χώρους στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Εκεί, στα χωράφια με τις φράουλες, πολλοί ήξεραν, λίγοι ανησυχούσαν, ελάχιστοι μίλαγαν. Ένοχη και μαζική σιωπή...
Αλλού, εργαζόμενοι υπό την απειλή της απόλυσης, της εξώθησης στην ανελέητη ανεργία, δέχονται μειώσεις μισθών, απλήρωτες υπερωρίες, συνεχείς προσβολές. Χωρίς διαμαρτυρία, χωρίς συλλογική αντίδραση...
Παντού φόβος και απόγνωση.
Ολόκληρη η Ελλάδα μια Ειδική Οικονομική Ζώνη, όπου βασιλεύει το δίκιο της εργοδοσίας και το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους. Σε εποχή κρίσης, η ευκολότερη λύση είναι η εντατική εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης.

Έτσι λειτουργεί το σύστημα θα πει κανείς. Ας παραβλέψουμε το γεγονός ότι υπάρχει η λύση της αλλαγής του συστήματος και της κατάργησης του κέρδους ως κινητήριας δύναμης της οικονομίας. Ας μπούμε για λίγο στη θέση ενός αστού Έλληνα πολιτικού που θέλει να λέγεται εκπρόσωπος του λαού, προστάτης των αδυνάτων, θιασώτης της κοινωνικής δικαιοσύνης και άλλα τέτοια.

Τι έκαναν λοιπόν αυτά τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες πολιτικοί, ειδικά για την προστασία των εργαζομένων από τις άγριες διαθέσεις της εργοδοσίας; Όχι μόνο δεν υπεράσπισαν τον αδύνατο πόλο της εργασιακής σχέσης, αλλά αντίθετα, θέσπισαν νόμους και κατάργησαν εργατικά δικαιώματα, κάνοντας πραγματικότητα ακραίες καπιταλιστικές φαντασιώσεις. Δεν έκλεισαν απλώς το μάτι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, αλλά απροκάλυπτα προέτρεψαν επιχειρηματίες και επενδυτές να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που προσφέρει η κρίση. Έστρωσαν το χαλί στην πάγια προσπάθεια βιομηχάνων και μεγαλοεπιχειρηματιών για απόλυτη ευελιξία, για δουλειά με το κομμάτι, με την ώρα, με το λεπτό...Κατέστησαν την ελληνική αγορά εργασίας, μια έρημη χώρα με απόλυτη ελευθερία κινήσεων για κάθε λογής απατεώνες, εκβιαστές, εκμεταλλευτές που υποτίθεται ασκούν επιχείρηση.

Και φυσικά, αφόπλισαν και το τελευταίο όπλο δημόσιου ελέγχου της αγοράςεργασίας, δηλαδή το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας. Χωρίς εργατικό δίκαιο, χωρίςαρμοδιότητα1, χωρίς ανθρώπινο δυναμικό2, χωρίς υλικοτεχνική υποδομή, χωρίς νομικήπροστασία, οι Επιθεωρητές Εργασίας διεκπεραιώνουν τυπικά συγκεκριμένο αριθμόελεγχόμενων ελέγχων και επιστρέφουν στο καβούκι τους, δοξολογώντας την τύχη τουςπου δεν εισέπραξαν κάποια κακόβουλη μήνυση που θα τους οδηγούσε σε αυτοδίκαιηαργία. Η μήπως τώρα με τις καραμπίνες, θα πρέπει να φοβούνται και για τη ζωή τους;


Τα όπλα στην Μανωλάδα χρησιμοποιήθηκαν από τρεις ρατσιστές επιστάτες.
Είχαν οπλιστεί όμως εδώ και καιρό.
Τα όπλισαν οι αγρότες της περιοχής που στοίβαξαν τους αλλοδαπούς εργάτες σε παραπήγματα και τους απασχολούν χωρίς ασφάλιση, για ένα κομμάτι ψωμί και μερικές φορές ούτε και αυτό.
Τα όπλισαν οι χωριανοί που σιωπούν γνωρίζοντας το διαρκές έγκλημα.
Τα όπλισαν οι ανά την Ελλάδα εκμεταλλευτές του ανθρώπινου πόνου και της αγωνίας των μεταναστών που απλώς γυρεύουν ένα καλύτερο μέλλον.
Τα όπλισαν οι συμμορίες της Χρυσής Αυγής, αλλά και όσοι τους προμοτάρουν ή τους ψηφίζουν γνωρίζοντας ότι σκοπός τους είναι ακριβώς η φυσική εξόντωση όσων δεν μοιάζουν με το δικό τους πρότυπο Έλληνα.

Πιο πολύ από όλους όμως τα όπλισαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, μετατρέποντας το καθολικό δικαίωμα στην εργασία σε προνόμιο για λίγους. Όταν φτάνουμε να θεωρείται παράλογη και εχθρική για την επιχείρηση η απλή απαίτηση για καταβολή δεδουλευμένων, τότε είμαστε μόλις ένα βήμα πριν την Άγρια Δύση.
Στην περίπτωση μας είμαστε ήδη εκεί...

1Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Ελληνικές Κυβερνήσεις δεν έχουν κυρώσει τη Διεθνή Σύμβαση Εργασίας 129 “ Για τηνεπιθεώρηση εργασίας στην γεωργία” η οποία υπογράφηκε το 1969,με συνεπεία να μην υπάρχει αρμοδιότητα του Σ.ΕΠ.Ε γιαελέγχους σε αγροτικές καλλιέργειες!
2Στο Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης Ηλείας υπηρετούν 3 υπάλληλοι χωρίς υπηρεσιακό αυτοκίνητο, χωρίς έξοδα κίνησηςκαι ...με μισθούς μνημονίου! Στο Τμήμα Τεχνικής και Υγειονομικής Επιθεώρησης Εργασίας Ηλείας, αρμόδιο για την Υγιεινήκαι Ασφάλεια στην εργασία υπηρετεί ένας υπάλληλος, ενώ σχεδιάζεται με το νέο Οργανόγραμμα η κατάργηση του!

ΟΧΙ ΣΤΟ ΌΝΟΜΑ ΜΟΥ-Το ελάχιστο ανθρωπιστικό κόστος ενός ελάχιστου ανθρώπου

Το “ελάχιστο δυνατό ανθρωπιστικό κόστος” στο οποίο ελπίζει ο Πρωθυπουργός, όπως δήλωσε στην συνάντηση με τον ομόλογο του, σφαγέα Νετανιάχου...