Οχι δεν είναι
λάθος ο τίτλος! Η Εκτακτη Γενική Συνέλευση
της Παρασκευής 23.11.2012 ήταν για το Υπουργείο
Εργασίας μια πρωτόγνωρη και άκρως
διδακτική εμπειρία για όλα τα μέλη του
Συλλόγου. (και όχι μόνο).Ήταν η πρώτη εδώ
και καιρό πραγματική Γενική Συνέλευση,
η πρώτη στην οποία έγινε κάποια απόπειρα
δημοκρατικής σύνθεσης και συλλογικής
λήψης απόφασης και η πρώτη στην οποία
δεν μπήκε απλώς μια τυπική σφραγίδα σε
προηλειμμένες αποφάσεις του ΔΣ.
Τα θέματα (Νέα
μέτρα-απολύσεις, πειθαρχικό Δίκαιο
Δημοσίων Υπαλλήλων, διεκδίκηση εξόδων
κίνησης για τους Επιθεωρητές Εργασίας)
αποτελούσαν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ που
υπό τις σημερινές συνθήκες θα αρκούσε
να ωθήσει τους εργαζόμενους σε δυναμικές
κινητοποιήσεις. Οταν 25 συνάδελφοι σου
τίθενται σε διαθεσιμότητα και βλέπεις
να έρχεται η σειρά σου, όταν οι νέοι
πειθαρχικοί κανόνες απαιτούν πλήρη
υποταγή για να αποφύγεις την “αυτοδίκαιη
αργία”, και όταν οι Επιθεωρητές Εργασίας
στερούνται τα στοιχειώδη μέσα (κάλυψη
υπηρεσιακών μετακινήσεων) για τη
διενέργεια ελέγχων, τότε τι πιο φυσιολογικό
από το να αντιδράσεις οργισμένα και
δυναμικά. Ειδικά όταν έχεις υποστεί ήδη
μια μείωση του εισοδήματος σου κατά 50%
και όταν ζείς στη σημερινή Ελλάδα της
μνημονιακής ύφεσης.
Και όμως, οι
συνδικαλιστικές ηγεσίες στο Υπουργείο
Εργασίας, (αλλά και η Αυτόνομη Πρωτοβουλία)
πρότειναν στους εργαζομένους τις εξής
κινητοποιήσεις: 24 ώρη απεργία στο τέλος
της επόμενης εβδομάδας και πάυση
διενέργειας ελέγχων στην αγορά εργασίας.
Δηλαδή ένα ακόμη μεροκάμματο δώρο στο
Κράτος με μια απεργία που κανένας δε θα
επαιρνε είδηση, και ...μεγάλες ευκολίες
στους απανταχού εκμεταλλευτές εργοδότες.
Ετσι θα διεκδικούσαν το δίκιο τους οι
υπάλληλοι στο Υπουργείο Εργασίας! Η
πρόταση της Ανοικτής Συνέλευσης Υπαλλήλων
(ΑΣΥ), (που διαχώρισε τη θέση της από το
συμμαχικό σχήμα της Αυτόνομης Πρωτοβουλίας)
που περιελάμβανε επιπλέον εβδομαδιαίες
ή και συχνότερες στάσεις εργασίας και
παραστάσεις διαμαρτυρίας προσέφερε
μια προοπτική κλιμάκωσης, αλλά μιλώντας
αυτοκριτικά, είναι αρκετά πίσω από τις
ανάγκες της περιόδου. Διατυπώθηκε υπό
το βάρος της μικρής συμμετοχής των
εργαζομένων στις κινητοποιήσεις της
ΑΔΕΔΥ. Όμως είναι άλλο οι ασυντόνιστες
κινητοποιήσεις της ΑΔΕΔΥ με δελτία
Τύπου και άλλο οι απεργίες που αποφασίζονται
σε Γενικές Συνελεύσεις.
Μια τέτοια
απόφαση πρότεινε η Επιτροπή ΠΑΜΕ (24ωρη
απεργία τη Δευτέρα 26.11, μπλοκάρισμα των
διαπιστωτικών πράξεων, νέα ΓΣ την Τρίτη
27.11 με προοπτική κλιμάκωσης των
κινητοποιήσεων). Η πρόταση αυτή, χωρίς
ίχνος παραταξιακού εγωισμού και
ιδεολογικών αγκυλώσεων, στηρίχθηκε
τελικά απερίφραστα από την ΑΣΥ, με
συνέπεια να συγκεντρώσει σημαντική
υποστήριξη στη ΓΣ.
Δυστυχώς, το
γεγονός ότι διαδικασίες ψηφοφορίας επί
διαφορετικών προτάσεων είναι πρωτοφανες
για τη ΓΣ του Υπουργείου Εργασίας,
οδήγησε σε παρωδία ψηφοφορίας. Μετά από
επανάληψη πολλών ανατάσεων χειρός,
υπερψηφίστηκε οριακά η πρόταση της ΠΑΣΚ
και της Αυτόνομης Πρωτοβουλίας για
24ωρη απεργία τη Πέμπτη 29.11 και παύση
διενέργειας ελέγχων.
Ωστόσο, η έστω
και τελευταία στιγμή συνεργασία των
αγωνιστικών δυνάμεων στο χώρο, των
δυνάμεων που επιδιώκαν κλιμάκωση του
αγώνα και όχι εκτόνωση της οργής, των
δυνάμεων που εμπιστέυονται και ενθαρρύνουν
το κόσμο αντίθετα με όσους τρομοκρατούν
και συγκρατούν, αποδεικνύει ότι πολλά
μπορούν να επιτευχθούν με τη δύναμη της
ενότητας. Για πρώτη φορά, οι δυνάμεις
του συνδικαλιστικού κατεστημένου έχασαν
τον έλεγχο στο Υπουργείο Εργασίας. Για
πρώτη φορά έγινε πραγματική Γενική
Συνέλευση, Την επόμενη φορά, η απόφαση
θα είναι στην σωστή αγωνιστική κατεύθυνση.
Υ.Γ. Η Γενική
Συνέλευση μετά από πρόταση της ΑΣΥ,
υιοθέτησε Ψήφισμα Συμπαράστασης στους
εργαζόμενους του Ιδιωτικού Τομέα.
