Κυριακή 6 Μαΐου 2012

Λυσσάριον δια περίπλοκη εκλογική εξίσωση


Στην προσπάθεια μου να αποφασίσω αν και τί θα ψηφίσω, μελέτησα τους εκλογικούς νόμους, προσθέσα τα πιθανά σενάρια κυβερνητικής συνεργασίας, αφαίρεσα την εκλογική σημασία του λευκού/άκυρου, στάθμισα τον κίνδυνο ακυβερνησίας και διαίρεσα με το κόστος των αλλεπάλληλων εκλογών. Πάνω από όλα συνυπολόγισα τον επικείμενο θρίαμβο των Γάλλων Σοσιαλιστών και τις απειλές των εταίρων-πιστωτών. Τελικά κατέληξα στο εξής αποτέλεσμα-συμπέρασμα, το οποίο αποτελεί βασικό και ξεχασμένο θεμέλιο των δημοκρατικών εκλογών:
Η μόνη αποτελεσματική ψήφος είναι η ψήφος κατά συνείδηση.

Δε δίνω δεκάρα για το αν ψηφίζοντας κόμματα που δε θα συγκεντρώσουν το 3%, τελικά ενισχύω τα κόμματα εντός Βουλής. Ψηφίζω κατά τη δική μου βούληση!

Δε μου καίγεται καρφί αν τη Δευτέρα δεν υπάρχει αυτοδύναμη Κυβέρνηση.Ψηφίζω για τη δική μου αυτοδυναμία, για μια κυβέρνηση που θα εξαρτάται διαρκώς από την ψήφο μου, όχι εγώ από τα βίτσια του κάθε καραγκιόζη Υπουργού!

Δεν με τρομάζει πια το ενδεχόμενο καπηλείας της ψήφου μου από νέους αυτόκλητους σωτήρες.Αυτή τη φορά δε ψηφίζω για να διαλέξω ηγήτορα και σωτήρα, τώρα θα οδηγήσω μόνο εγώ. Ψηφίζω για να με σώσω από τους σωτήρες!

Δεν ιδρώνει το αυτί μου από τις έξωθεν απειλές, ούτε ηρεμώ με σοσιαλιστικά φούμαρα από τη Γαλλία. Δεν τους έχω ανάγκη, αυτοί έχουν ανάγκη τη δουλική υποταγή μου και φοβούνται τη ψήφο μου. Ψηφίζω για εμένα, όχι για αυτούς!

Δε με νοιάζει πόσο θα κοστίσουν οι νέες εκλογές. Απαιτώ εκλογές κάθε ημέρα. Πληρώσαν γενιές αγωνιστών για αυτές. Με οποιοδήποτε κόστος, θέλω να με ακούει και να με υπακούει ο “εκπρόσωπος” μου. Περισσότερο κοστίζουν για μένα οι εν λευκώ επιταγές τετραετίας που υπέγραφα όλα αυτά τα χρόνια και κάποιοι Ακηδες εξαργύρωναν σε ελβετικές τράπεζες. Ψηφίζω για να ψηφίζω διαρκώς!

Δε βολεύομαι με άλλοθι τύπου “Κανείς δε με εκφράζει”, “Ολοι ίδιοι είναι¨ και άλλα παρόμοια. Αποφασίζω μέσα μου τι είναι σωστό, κρίνω ποιο είναι το συμφερότερο για εμένα και την κοινωνία μου και επιλέγω το μη χείρον. Αν ...όλα τα κόμματα απέχουν έτη φωτός από την αλήθεια μου, γίνομαι κόμμα και με ψηφίζω. Ας είμαι μόνος μου! Ψηφίζω για να στηρίξω τις απόψεις μου, όχι για να δικαιώσω τις θέσεις κάποιου κόμματος!

Δεν ελπίζω ότι την επόμενη ημέρα, κάποια εκλεγμένη κυβέρνηση θα λύσει τα προβλήματά μου. Η μόνη βέβαιη λύση είναι η ψήφος μου, το μόνο βέβαιο πρόβλημα είναι η εκλεγμένη κυβέρνηση. Από τη Δευτέρα, ελέγχω αυτούς που εμπιστεύτηκα, στηρίζω όσους σέβονται την ψήφο μου και αντιστέκομαι σε όσους την χρησιμοποιούν. Ψηφίζω για να δικαιούμαι να παλεύω, όχι για να αναθέσω αλλού τις ευθύνες μου!

Διάλεξα να γράψω αυτό το κείμενο σήμερα, ημέρα εκλογών. Απόψε κάποιοι θα πανηγυρίζουν ως νικητές, άλλοι θα νιώθουν ηττημένοι. Οι μόνοι σίγουρα κερδισμένοι είναι οι 300 βουλευτές. Με τη βουλευτική έδρα, δόξα, χρήμα και εξουσία η ζωή τους άλλαξε προς το καλύτερο. Και ο μόνος σίγουρα χαμένος είναι ο πολίτης που ψηφίζει υπολογίζοντας όλα τα άλλα, εκτός από τη φωνή της συνείδησής του. Δεν θέλω να είμαι στους χαμένους αυτής της εκλογικής μάχης. Ψηφίζω κατά συνείδηση, ...πυροβολώ κατά βούληση και αναλαμβάνω πλήρως την ευθυνη!

ΟΧΙ ΣΤΟ ΌΝΟΜΑ ΜΟΥ-Το ελάχιστο ανθρωπιστικό κόστος ενός ελάχιστου ανθρώπου

Το “ελάχιστο δυνατό ανθρωπιστικό κόστος” στο οποίο ελπίζει ο Πρωθυπουργός, όπως δήλωσε στην συνάντηση με τον ομόλογο του, σφαγέα Νετανιάχου...