Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

Ζήλεια

Ζήλια

Είναι κάποια φωτεινή στιγμή

Κάπου ανάμεσα στις κρύες σκάλες του μετρό
και στο κλειστό γραφείο
που καταλαβαίνεις πως

ότι αξίζει να ζηλέψεις
είναι το γέλιο του παιδιού
που φεύγει διακοπές

ότι αξίζει να περιμένεις
το τελευταίο κουδούνι του σχολείου

ότι αξίζει να ζητήσεις φωναχτά
είναι πρωί πρωί “εκδρομή”

και ότι αξίζει να πετύχεις
τα σχέδια που έκανες παιδί
κάθε Σεπτέμβρη

Μετά...

κάνεις log in στο Σύστημα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πετάξτε το δικό σας μπουκάλι!

ΟΧΙ ΣΤΟ ΌΝΟΜΑ ΜΟΥ-Το ελάχιστο ανθρωπιστικό κόστος ενός ελάχιστου ανθρώπου

Το “ελάχιστο δυνατό ανθρωπιστικό κόστος” στο οποίο ελπίζει ο Πρωθυπουργός, όπως δήλωσε στην συνάντηση με τον ομόλογο του, σφαγέα Νετανιάχου...