Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Ενός λεπτού σιωπή, κύριοι... Η φωνή των θυμάτων!



Χθες βράδυ ήρθε στο όνειρο μου ένας από τα άγνωστα θύματα της Χρυσής Αυγής, ένα από τα “παρακατιανά” εκείνα παιδιά από το Πακιστάν που κανείς δεν τους δίνει σημασία (ακόμη και να βρεθούν τσακισμένοι σε κάποιο χαντάκι), παρά μόνο αν τους χρειάζεται για κανένα τζάμπα μερεμέτι. Το νόημα όσων μου είπε είναι το εξής:

Φίλε, μαθαίνω ότι γίνεται χαμός με την Χρυσή Αυγή και τις παρανομίες της. Πολιτικοί, κανάλια, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες και απλοί πολίτες “πέφτουν από τα σύννεφα” μετά την δολοφονία του Πάυλου Φύσσα και τις αποκαλύψεις που την σχετίζουν με ηγετικά στελέχη αυτού του κόμματος.

Ξέρω ότι πολύς κόσμος εκεί κάτω θα αισθανθεί ανακούφιση και λύτρωση αν συλληφθούν και φυλακιστούν αυτά τα καθάρματα.
Είναι πρώτα από όλα οι συμπατριώτες μου και γενικά οι ξένοι που θα κοιμούνται λίγο πιο ήσυχοι τη νύκτα. Οι επίδοξοι δολοφόνοι τους ή μάλλον οι αρχηγοί της συμμορίας που τους κυνηγά θα βρίσκονται ταπεινωμένοι και ανήμποροι σε κάποιο κελί.
Είναι όλοι όσοι σκέφτονται διαφορετικά, πιστεύουν και μιλάνε κόντρα στο σύστημα και μάχονται έχοντας ως όπλο τις ιδέες, τα πιστεύω τους. Δεν θα έχουν πια να αντιμετωπίσουν και τον κίνδυνο της φυσικής βίας εκτός από τη βία που επιφυλάσσει το σύστημα σε κάθε τι διαφορετικό.
Είναι και όλοι οι ανιδιοτελείς και στοιχειωδώς σκεπτόμενοι άνθρωποι που με την κοινή λογική καταλάβαιναν ότι οι τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής δεν είναι οι σωτήρες της χώρας αλλά μάλλον κάποιοι που με την πρώτη ευκαιρία θα την έβαζαν σε μεγαλύτερους κίνδυνους. Αυτοί που βγήκαν μαζικά στους δρόμους, έστω και τώρα, όταν ένα δικό τους παιδί έπεσε νεκρό από φασιστικό μαχαίρι...

Με όλους και για όλους αυτούς θα χαρώ και εγώ αν “πεθάνει” η Χρυσή Αυγή.

Υπάρχουν όμως και πολλοί άλλοι που δε θα νιώσουν και τόσο άνετα.
Είναι οι πολιτικοί των κομμάτων που κυβέρνησαν από το 1987 και που δεν ...κατάλαβαν ότι στις παρυφές και τώρα στο επίκεντρο του πολιτικού συστήματος δρούσε ένα συνδικάτο του εγκλήματος. Που καλόβλεπαν το κίνημα της Χρυσής Αύγης, που υπολόγιζαν στην κυβερνητική στήριξη από τον Μιχαλολιάκο και τα τσιράκια του, που αφήσαν τα Σώματα Ασφαλείας να γίνουν μια άκρως επικίνδυνη σφηκοφωλιά. Τώρα, όλοι αυτοί, κάτω από τη πίεση εντός και εκτός Ελλάδας, θα “ανακαλύψουν την Αμερική” και θα απαιτήσουν και συγχαρητήρια για αυτό.
Είναι οι καθωσπρέπει δημοσιογραφίσκοι, οι τηλεκαννίβαλοι του μεσονυκτίου, οι γραφιάδες της κακιάς ώρας και οι κομιστές-εκβιαστές που χάιδευαν τα παιδιά με τα μαύρα και ονειρεύονταν και άλλο χρήμα, και άλλη εξουσία και άλλο ξύλο για όσους τολμούν να αμφισβητούν τα κεκτημένα τους και το συμφέρον των αφεντικών τους. Σίγουρα, θα εμφανιστούν έκπληκτοι στα κανάλια τους και θα καταδικάζουν συλλήβδην την Χρυσή Αυγή και τα εγκλήματα της, ελπίζοντας ότι η κοντή μνήμη της Κοινής Γνώμης θα τους ξελασπώσει και πάλι.
Είναι οι τραγουδιστάδες του συρμού που με ύφος και τουπέ υπερθεμάτιζαν την μαγκιά της Χρυσής Αυγής. Το αντριλίκι τους και η αντισυστημικότητα τους ισοδυναμεί πλέον με εκατοντάδες άνανδρες επιθέσεις, δολοφονίες, τεμαχισμούς αθώων ανθρώπων. Τι θα τραγουδήσουν από αυτά πλέον;
Είναι τέλος και οι “παραπλανημένοι” ανεγκέφαλοι που ψήφισαν τη Χρυσή Αυγή και της έδωσαν εξουσία, χρήμα, προβολή και δύναμη για να πολλαπλασιάσει τα εγκλήματα της. Όλοι αυτοί που για να τιμωρήσουν τους προδότες πολιτικούς, ενίσχυσαν ένα μάτσο καθάρματα του κοινού ποινικού δικαίου. Θα είναι δύσκολο να κοιταχτούν στο καθρέφτη το βράδυ...
Είναι τέλος όλοι οι παραπάνω, που διαρκώς εξισώνουν τον αγώνα για δικαιώματα, ελευθερία, δικαιοσύνη, ισότητα με τα εγκλήματα των φασιστών για να κρύψουν την δική τους ευθύνη για το κατάντημα της χώρας και όσων κατοικούν σε αυτήν. Αυτοί που ουσιαστικά θεωρούν κάθε διαφορετική από τη δική τους φωνή, “άκρο”, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι οι ίδιοι έχουν σχεδόν υπερβεί, το όριο της νομιμότητας και της δημοκρατίας.

Όλους αυτούς ποτέ δε θα τους συγχωρήσω και ας σκίζουν τώρα τα ρούχα τους ότι δεν μπορούσαν να φανταστούν το μέγεθος των εγκλημάτων. Ούτε εγώ ούτε τα υπόλοιπα θύματα αυτής της διαρκούς τραγωδίας...

Εγώ είμαι εδώ και καιρό νεκρός από χέρι Χρυσαυγίτη. Η μάνα μου στο Πακιστάν μπορεί και να μη μάθει ποτέ ότι εδώ στην Ελλάδα αυτοί που όπλισαν το χέρι του φονιά ίσως τιμωρηθούν. Τι σημασία έχει άλλωστε...

Εσείς όμως εκεί κάτω φίλε, μην θεωρήσετε ποτέ ότι σκοτώνοντας την Χρυσή Αυγή, ξεμπερδέψατε με τον φασισμό. Όσο υπάρχουν κάποιοι που τρέφουν το τέρας, αυτό βγάζει και άλλα κεφάλια. Και δεν είμαι σίγουρος ότι αυτά που αύριο θα κοπούν ήταν τα πιο επικίνδυνα...”

Το πρωί ξύπνησα και άκουσα ότι έγιναν συλλήψεις μελών της Χρυσής Αυγής.
Δηλώσεις, δικαιολογίες, καταγγελίες, διθύραμβοι, έκπληξη, θυμός, φωνές.
Κανείς δε μίλησε πιο καθαρά από τον άγνωστό Πακιστάνο, θύμα της Χρυσής Αυγής, που ήρθε στο όνειρο μου χθες βράδυ.
Για τη φωνή του που δεν πρόλαβε να ακουστεί και στη μνήμη του έγραψα αυτό το κείμενο...

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Γράμμα στους "παραπλανημένους"


Οι μάσκες έπεσαν. Οι δολοφόνοι εμφανίζονται πλέον ως δολοφόνοι. Τώρα ξέρουμε;;;

Η ερώτηση απευθύνεται σε όσους από τους 440 χιλ. περίπου ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής διαθέτουν ακόμη ενεργά εγκεφαλικά κύτταρα. Υπάρχουν και λίγες χιλιάδες εξ αυτών που είτε γεννήθηκαν καμμένοι, είτε καήκαν στην πορεία. Εκεί η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά...

Ας σταματήσουμε να χαϊδεύουμε αυτιά.

Συμβουλές προς “παραπλανημένους”, λοιπόν:

Συνάνθρωπε που ψήφισες Χρυσή Αυγή.

Δοκίμασε το παρακάτω νοητικό πείραμα.
1) Κλείσε την τηλεόραση
2) Πέταξε το Πρώτο Θέμα
3) Βγάλε το χέρι από το εσώρουχό σου
4) Κλείσε τα μάτια

(Εντάξει μέχρι εδώ; Τα δύσκολα πέρασαν!)

  1. Δοκίμασε να σκεφτείς για λίγα λεπτά
  2. Κάνε τις εξής ερωτήσεις στον εαυτό σου:
    α) Θα λύσει το οικονομικό/οικογενειακό/επαγγελματικό/ψυχολογικό πρόβλημά σου ο τύπος με τα μαύρα που μαχαιρώνει όποιον κινείται στο δρόμο;
    β) Είσαι σίγουρος ότι αύριο δε θα βρεθείς εσύ ή κάποιος δικός σου στο στόχαστρο μιας τέτοιας συμμορίας
    γ) Θα ήθελες να είσαι εσύ ή το παιδί σου μέλος μιας τέτοιας συμμορίας; Θα ήθελες να είσαι αναγκασμένος να είσαι μέλος μιας τέτοιας συμμορίας;
    δ) Θεωρείς ότι το πρόβλημα σου οφείλεται στους ξένους, τους αριστερούς, τους ομοφυλόφιλους, και γενικά σε όσους δεν γουστάρουν οι Χρυσαυγίτες;
    ε)Επιθυμείς να μην τολμάς στο μέλλον να ψελλίζεις τίποτε εκτός από όσα θα σου επιτρέπει ο Μεγάλος Αρχηγός;
    στ) Θεωρείς ότι χωρίς τη δίκη σου ψήφο αυτά τα κουτσαβάκια θα ήταν κάτι παραπάνω από κάποιοι κολλημένοι γραφικοί τύποι περίγελος στη γειτονιά;
  3. Κάνε την κρίσιμη ερώτηση: Θα τους ξαναψηφίσεις;
    Αν η απάντηση είναι ναι, κάνε μου μια χάρη. Μην πας στη κάλπη στις επόμενες εκλογές, η ψήφος σου είναι άλλη μια μαχαιριά στο κορμί κάποιου Παύλου
  4. Αν πάλι μετάνιωσες για την βλακεία του περσινού Ιουνίου, είσαι σε καλό δρόμο. Ίσως κάποτε εξιλεωθείς για το κακό που έκανες...

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Γράμμα σε συναδέλφους


Συναδέλφισσες,-οι,

Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας αποφάσισε την συμμετοχή μας στην 48ωρη απεργία που έχει προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ για την Τετάρτη 18 και Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου. Σχεδόν το σύνολο των παρισταμένων (περίπου 150) στη Γενική Συνέλευση ψήφισε υπέρ της απεργίας ενώ 37 από εμάς υποστηρίξαμε την πρόταση της Ανοικτής Συνέλευσης και της Αυτόνομης Πρωτοβουλίας για πενθήμερη απεργία (16-20 Σεπτεμβρίου) μαζί με τις υπόλοιπες Ομοσπονδίες του Υπουργείου μας (ΙΚΑ, Ασφ.Ταμεία, ΟΑΕΔ).
Το συμπέρασμα είναι ότι υπάρχει μια κρίσιμη μάζα συναδέλφων που μπορεί να στηρίξει και να υποστηρίξει μια επιτυχημένη κινητοποίηση. Από την άλλη πλευρά υπάρχει μια εξίσου σημαντική μερίδα συναδέλφων που είτε δεν συμμετείχε στην Γενική Συνέλευση είτε δεν ψήφισε καμία από τις προτάσεις για απεργία. Σε αυτούς τους συναδέλφους κυρίως, χρειάζεται κάποιος να απευθυνθεί αυτή την κρίσιμη για όλους μας ώρα.

Είναι ή ώρα που δεν χωρούν δικαιολογίες, άλλοθι, εφησυχασμός και αδιέξοδη γκρίνια. Είναι η ώρα που καθένας από εμάς θα πρέπει να σταματήσει τα λόγια και να περάσει σε συγκεκριμένες αποφασιστικές πράξεις. Είναι η ώρα που πρέπει όλοι να θυσιάσουμε κάτι από το παρόν, για να διασώσουμε το μέλλον μας και τα παιδιά μας.

Συνάδελφε, συναδέλφισσα,

Τρία χρόνια τώρα βλέπεις διαδοχικές κυβερνήσεις να σου μειώνουν το βιοτικό επίπεδο κατακόρυφα, να κλέβουν το κόπο σου, να φορολογούν άδικα την περιουσία, να στερούν σταδιακά την πρόσβασή σου σε δημόσια υγεία, παιδεία, ενημέρωση, κοινωνική ασφάλιση. Αυτή η πορεία δεν θα σταματήσει, αν ΕΣΥ δεν αποφασίσεις να βάλεις ένα τέρμα στον κατήφορο. Δεν αρκεί να μεμψιμοιρείς κατηγορώντας δίκαια ή άδικα πολίτικους, συνδικαλιστές, επιχειρηματίες ακόμη και εσένα τον ίδιο. Πρέπει επιτέλους να δράσεις.

Ο μόνος τρόπος για να σε ακούσουν είναι να τους στερήσεις όσα σου ζητάνε κάθε ημέρα με όλο πιο εντατικούς “τροικανούς” ρυθμούς: την δουλειά σου, τον κόπο σου, τη σκέψη σου και την υπογραφή σου σε έγγραφά που σκοτώνουν το μέλλον όλων μας.

Είναι η ώρα να απεργήσεις.

Αν θεώρησες “ντουφεκιές στον αέρα” τις προηγούμενες απεργίες, διάβασε καλά την ομόφωνη απόφαση της ΑΔΕΔΥ(30.8.2013):
«Το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ αποφάσισε παρατεταμένες, πολύμορφες, συγκρουσιακές αγωνιστικές κινητοποιήσεις που περιλαμβάνουν:


  1. Εβδομάδα δράσης απεργιακών και αγωνιστικών κινητοποιήσεων, από τη Δευτέρα 16 έως την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013.
  2. 48ωρη απεργία σε όλο το Δημόσιο Τομέα, Τετάρτη 18 και Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013.
  3. Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας Δευτέρα 16 έως Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013, καλούνται οι Ομοσπονδίες και τα Σωματεία των εργαζομένων να αποφασίσουν - μέσα από Γενικές Συνελεύσεις- συλλαλητήρια και άλλες μορφές κινητοποιήσεων και να προτείνουν για την παραπέρα πορεία του απεργιακού αγώνα.
  4. Την Πέμπτη, 19 Σεπτεμβρίου 2013, θα συνεδριάσει από κοινού, η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. με τα προεδρεία των Ομοσπονδιών, για εκτίμηση των μέχρι τότε εξελίξεων, προκειμένου να αποφασιστούν τα επόμενα αγωνιστικά και απεργιακά βήματα στην κατεύθυνση κλιμάκωσης του αγώνα διαρκείας,  στο Γενικό Συμβούλιο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. που θα συνέλθει σε συνεδρίαση το Σάββατο, 21 Σεπτεμβρίου 2013.»
Η απόφαση αυτή είναι μια ευκαιρία για κάθε εργαζόμενο,-η στο Δημόσιο που δεν πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτη.
Τα διλήμματα είναι καθαρά:
Ή απεργούμε και απαιτούμε από την ΑΔΕΔΥ κλιμάκωση μέχρι τη νίκη ή συνεχίζουμε να δουλεύουμε ...γκρινιάζοντας για την κακή μας μοίρα.

Η απεργούμε και δείχνουμε στην Κυβέρνηση ότι η διάλυση του Δημοσίου δεν θα περάσει ή σκύβουμε το κεφάλι περιμένοντας καρτερικά τη σειρά μας.

Η απεργούμε μαζικά και δείχνουμε αποφασιστικά στην Κοινωνία ότι θυσιάζουμε τα μεροκάματα μας για την υπεράσπιση δημόσιων αγαθών ή αποδεχόμαστε οριστικά το ρόλο του συνένοχου για την κρίση “τεμπέλη” Δημοσίου Υπάλληλου που πλασάρουν τα ΜΜΕ.

Τέρμα τα ψέματα, συνάδελφοι!

Κανένας δε θα μας σώσει, αν δεν κινηθούμε οι ίδιοι.
Και κανένας δε θα μας πάρει στα σοβαρά, αν αναλωνόμαστε σε φωνασκίες, γκρίνια και ανέξοδη μετάθεση ευθυνών
Μην περιμένεις τη λύση από συνδικαλιστές που συναντιούνται με πολιτικούς που μοιράζουν υποσχέσεις και υπογράφουν καταδίκες
Μην περιμένεις λύση από κόμματα και πολιτικούς που γαντζώνονται ή περιμένουν να αρπάξουν την καρέκλα της εξουσίας
Μην περιμένεις λύση μόνο από την ψήφο σου.

Δώσε εσύ τη λύση. Απέργησε τώρα!

Δεν είσαι μόνος!
Μαζί σου απεργούν χιλιάδες εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στα ασφαλιστικά Ταμεία, στα Νοσοκομεία, στα Πανεπιστήμια, στην ΕΡΤ, στις αμυντικές βιομηχανίες.

Απέργησε για τους συναδέλφους σου στον ιδιωτικό τομέα εκεί όπου η λέξη απεργία είναι συνώνυμη με την απόλυση και η λέξη μισθός συνώνυμη της κοροϊδίας

Απέργησε για τον άνεργο που δεν έχει κανένα τρόπο να διεκδικήσει τίποτε και που περιμένεις από κάπου να πιαστεί...

Μην αφήσεις αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη. Κάποιοι ίσως ελπίζουν πως είναι η τελευταία σου...


ΟΧΙ ΣΤΟ ΌΝΟΜΑ ΜΟΥ-Το ελάχιστο ανθρωπιστικό κόστος ενός ελάχιστου ανθρώπου

Το “ελάχιστο δυνατό ανθρωπιστικό κόστος” στο οποίο ελπίζει ο Πρωθυπουργός, όπως δήλωσε στην συνάντηση με τον ομόλογο του, σφαγέα Νετανιάχου...