Η πρόσφατη δημοσίευση στοιχείων για την αγορά εργασίας κατά το 2011 από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας αναδεικνύει πλήρως τη ζοφερή εικόνα του εργασιακού τοπίου στην Ελλάδα. Ο διακαής πόθος της οικονομικής ελίτ τα τελευταία χρόνια, η βασική επιδίωξη του μεγάλου κεφαλαίου, δηλαδή η πλήρης ευελιξία της εργασίας συντελείται πλέον στη χώρα μας με γοργούς ρυθμούς. Ότι δεν επιτεύχθηκε με το ... καλό (βλέπε Στρατηγική της Λισσαβόνας, πολιτικές ευελιξίας με ασφάλεια-flexicurity) επιδιώκεται τώρα ...με το άγριο. Με πρόσχημα την δημοσιονομική κρίση και με άλλοθι τη μειωμένη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας,πραγματοποιείται μια άνευ προηγουμένου επίθεση στον κόσμο της εργασίας. Κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών τίθενται ξαφνικά εν αμφιβόλω και αναιρούνται, καθιστώντας τους εργαζόμενους αναλώσιμα υλικά της παραγωγικής διαδικασίας.
Τα στοιχεία είναι άκρως αποκαλυπτικά:
• 52 επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας, οι οποίες αφορούσαν συνολικά 17.531
εργαζομένους , συμφωνήθηκαν κατ’ εφαρμογή του αντεργατικού άρθρου 37
του Ν.4024/2011, μόνο κατά το δίμηνο Δεκεμβρίου 2011 - Ιανουαρίου 2012.
• Με την εφαρμογή των επιχειρησιακών συμβάσεων, οι οποίες υπενθυμίζουμε
ότι υπερισχύουν πλέον των κλαδικών συμβάσεων, συμφωνήθηκαν μειώσεις
αποδοχών που κυμαίνονταν από 5% έως 40%.
• 1.727 επιχειρήσεις που απασχολούν 11.085 εργαζομένους υπέβαλαν στις
επιθεωρήσεις εργασίας πίνακα προσωπικού για μείωση αποδοχών για το
διάστημα από 01-09-2011 έως 31-12-2011, κάνοντας χρήση του άρθρου 30
του Ν. 3996/2011.
• Κατά το 2011 υπάρχει μείωση των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης κατά
21,42%, ενώ αυξημένο κατά 1,99% είναι το ποσοστό των συμβάσεων μερικής
απασχόλησης και κατά 12,56% της εκ περιτροπής απασχόλησης.
• Οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης των προηγούμενων ετών που άλλαξαν
στη διάρκεια του 2011 είναι αυξημένες κατά 73,25% όσον αφορά τη μερική
απασχόληση, 193,06% για την εκ περιτροπής απασχόληση, κατόπιν
συμφωνίας με τους εργαζομένους και 631,89% για την εκ περιτροπής
απασχόληση με μονομερή απόφαση του εργοδότη σε σχέση με τις αντίστοιχες
του 2010.
Και ενώ, οι κυβερνητικές πολιτικές ανοίγουν νομικούς δρόμους και η εργοδοτική αυθαιρεσία επεκτείνεται...νόμιμα, παράλληλα οργιάζει και η «παραδοσιακή» αδήλωτη εργασία, η καταπολέμηση της οποίας υποτίθεται ότι αποτελεί βασικό στόχο του Μνημονίου.
Συγκεκριμένα, κατά το 2011, οι επιθεωρητές εργασίας πραγματοποίησαν ελέγχους για αδήλωτη εργασία σε 20.246 επιχειρήσεις που αντιστοιχούν στο 2,5% περίπου των συνολικών επιχειρήσεων στη χώρα και επιβλήθηκαν πρόστιμα 11.409.500 ευρώ. Στις επιχειρήσεις που ελέγχθηκαν, εντοπίστηκαν 19.968 ανασφάλιστοι εργαζόμενοι σε συνολικό αριθμό 66.615. Δηλαδή, 1 στους 3 εργαζόμενους περίπου είναι ανασφάλιστος.
Βέβαια, η μαύρη εργασία δε θα μειωθεί δια μαγείας. Υποτίθεται ότι θα πρέπει κατ’αρχήν να ασκείται κάποια μορφή ελέγχου από τις αρμόδιες κρατικές Υπηρεσίες. Και εδώ ερχόμαστε στο ρόλο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), που σε καιρούς “εργασιακής ζούγκλας” θα έπρεπε να λειτουργεί τουλάχιστον ...ως βασιλιάς της. Δηλαδή, οι Επιθεωρητές Εργασίας θα έπρεπε να «αλωνίζουν» τους εργασιακούς χώρους και να διαθέτουν τα απαραίτητα υλικά και ηθικά εφόδια για την αποτελεσματική άσκηση του έργου τους.
Φευ...ΤΟ Σ.ΕΠ.Ε τα τελευταία χρόνια διαρκώς υποβαθμίζεται. Οι προϋπολογισμοί του μειώνονται (το 2012 είναι μειωμένος κατά 10,26% σε σχέση με το 2011), τα κονδύλια για υπερωρίες και έξοδα κίνησης εκμηδενίζονται (με τι κίνητρο και με ποια μέσα θα κάνει απογευματινό ή βραδινό έλεγχο ο Επιθεωρητής Εργασίας;)
Επισημαίνουμε ότι υπάρχουν Επιθεωρήσεις Εργασίας με προσωπικό 1-2 άτομα που θα πρέπει να ελέγχουν ολόκληρη Νομό, διεκπεραιώνοντας ταυτόχρονα και τη διοικητική δουλειά. Επιπλέον, αυξάνονται τα κρούσματα επιθέσεων (φραστικών αλλά και σωματικών) από εργοδότες σε Επιθεωρητές Εργασίας, ενώ δεν λείπουν και οι συκοφαντικές κατηγορίες που αυτομάτως ...στέλνουν τον Επιθεωρητή Εργασίας σε δικαστήρια προκειμένου ...να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Χωρίς καμιά θεσμική προστασία και κάλυψη, χωρίς κίνητρα και τα απαραίτητα μέσα, οι Επιθεωρητές Εργασίας ουσιαστικά διεκπεραιώνουν εντός ωραρίου ελέγχους, συμπληρώνοντας απλώς ανούσιες αναφορές.
Είναι προφανές ότι για τη Τρόικα και της συγκυβέρνηση των προθύμων η απαξίωση του ΣΕΠΕ είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα της αντεργατικής πολιτικής. Φυσικά, όλα αυτά δημιουργούν το πλέον πρόσφορο πεδίο για την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας. Ετοιμάζουν το έδαφος για το μεγάλο πολυεθνικό κεφάλαιο, που αδημονεί να αλώσει τη παρθένα ζούγκλα της ελληνικής αγοράς εργασίας. Και αυτοί που κυβερνούν σήμερα, και δήθεν κόπτονται για την καταπολέμηση της μαύρης εργασίας και άλλα ωραία, προφανώς εξυπηρετούν συμφέροντα εντελώς αντίθετα από αυτά των
εργαζομένων.
Η μόνη αποτελεσματική απάντηση σε αυτή την επίθεση είναι μια αγωνιστικήΤα στοιχεία είναι άκρως αποκαλυπτικά:
• 52 επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας, οι οποίες αφορούσαν συνολικά 17.531
εργαζομένους , συμφωνήθηκαν κατ’ εφαρμογή του αντεργατικού άρθρου 37
του Ν.4024/2011, μόνο κατά το δίμηνο Δεκεμβρίου 2011 - Ιανουαρίου 2012.
• Με την εφαρμογή των επιχειρησιακών συμβάσεων, οι οποίες υπενθυμίζουμε
ότι υπερισχύουν πλέον των κλαδικών συμβάσεων, συμφωνήθηκαν μειώσεις
αποδοχών που κυμαίνονταν από 5% έως 40%.
• 1.727 επιχειρήσεις που απασχολούν 11.085 εργαζομένους υπέβαλαν στις
επιθεωρήσεις εργασίας πίνακα προσωπικού για μείωση αποδοχών για το
διάστημα από 01-09-2011 έως 31-12-2011, κάνοντας χρήση του άρθρου 30
του Ν. 3996/2011.
• Κατά το 2011 υπάρχει μείωση των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης κατά
21,42%, ενώ αυξημένο κατά 1,99% είναι το ποσοστό των συμβάσεων μερικής
απασχόλησης και κατά 12,56% της εκ περιτροπής απασχόλησης.
• Οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης των προηγούμενων ετών που άλλαξαν
στη διάρκεια του 2011 είναι αυξημένες κατά 73,25% όσον αφορά τη μερική
απασχόληση, 193,06% για την εκ περιτροπής απασχόληση, κατόπιν
συμφωνίας με τους εργαζομένους και 631,89% για την εκ περιτροπής
απασχόληση με μονομερή απόφαση του εργοδότη σε σχέση με τις αντίστοιχες
του 2010.
Και ενώ, οι κυβερνητικές πολιτικές ανοίγουν νομικούς δρόμους και η εργοδοτική αυθαιρεσία επεκτείνεται...νόμιμα, παράλληλα οργιάζει και η «παραδοσιακή» αδήλωτη εργασία, η καταπολέμηση της οποίας υποτίθεται ότι αποτελεί βασικό στόχο του Μνημονίου.
Συγκεκριμένα, κατά το 2011, οι επιθεωρητές εργασίας πραγματοποίησαν ελέγχους για αδήλωτη εργασία σε 20.246 επιχειρήσεις που αντιστοιχούν στο 2,5% περίπου των συνολικών επιχειρήσεων στη χώρα και επιβλήθηκαν πρόστιμα 11.409.500 ευρώ. Στις επιχειρήσεις που ελέγχθηκαν, εντοπίστηκαν 19.968 ανασφάλιστοι εργαζόμενοι σε συνολικό αριθμό 66.615. Δηλαδή, 1 στους 3 εργαζόμενους περίπου είναι ανασφάλιστος.
Βέβαια, η μαύρη εργασία δε θα μειωθεί δια μαγείας. Υποτίθεται ότι θα πρέπει κατ’αρχήν να ασκείται κάποια μορφή ελέγχου από τις αρμόδιες κρατικές Υπηρεσίες. Και εδώ ερχόμαστε στο ρόλο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), που σε καιρούς “εργασιακής ζούγκλας” θα έπρεπε να λειτουργεί τουλάχιστον ...ως βασιλιάς της. Δηλαδή, οι Επιθεωρητές Εργασίας θα έπρεπε να «αλωνίζουν» τους εργασιακούς χώρους και να διαθέτουν τα απαραίτητα υλικά και ηθικά εφόδια για την αποτελεσματική άσκηση του έργου τους.
Φευ...ΤΟ Σ.ΕΠ.Ε τα τελευταία χρόνια διαρκώς υποβαθμίζεται. Οι προϋπολογισμοί του μειώνονται (το 2012 είναι μειωμένος κατά 10,26% σε σχέση με το 2011), τα κονδύλια για υπερωρίες και έξοδα κίνησης εκμηδενίζονται (με τι κίνητρο και με ποια μέσα θα κάνει απογευματινό ή βραδινό έλεγχο ο Επιθεωρητής Εργασίας;)
Επισημαίνουμε ότι υπάρχουν Επιθεωρήσεις Εργασίας με προσωπικό 1-2 άτομα που θα πρέπει να ελέγχουν ολόκληρη Νομό, διεκπεραιώνοντας ταυτόχρονα και τη διοικητική δουλειά. Επιπλέον, αυξάνονται τα κρούσματα επιθέσεων (φραστικών αλλά και σωματικών) από εργοδότες σε Επιθεωρητές Εργασίας, ενώ δεν λείπουν και οι συκοφαντικές κατηγορίες που αυτομάτως ...στέλνουν τον Επιθεωρητή Εργασίας σε δικαστήρια προκειμένου ...να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Χωρίς καμιά θεσμική προστασία και κάλυψη, χωρίς κίνητρα και τα απαραίτητα μέσα, οι Επιθεωρητές Εργασίας ουσιαστικά διεκπεραιώνουν εντός ωραρίου ελέγχους, συμπληρώνοντας απλώς ανούσιες αναφορές.
Είναι προφανές ότι για τη Τρόικα και της συγκυβέρνηση των προθύμων η απαξίωση του ΣΕΠΕ είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα της αντεργατικής πολιτικής. Φυσικά, όλα αυτά δημιουργούν το πλέον πρόσφορο πεδίο για την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας. Ετοιμάζουν το έδαφος για το μεγάλο πολυεθνικό κεφάλαιο, που αδημονεί να αλώσει τη παρθένα ζούγκλα της ελληνικής αγοράς εργασίας. Και αυτοί που κυβερνούν σήμερα, και δήθεν κόπτονται για την καταπολέμηση της μαύρης εργασίας και άλλα ωραία, προφανώς εξυπηρετούν συμφέροντα εντελώς αντίθετα από αυτά των
εργαζομένων.
συμμαχία των εργαζομένων σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα. Μια συμμαχία που θα σαρώσει τα σχέδια τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πετάξτε το δικό σας μπουκάλι!